ΕΝΟΤΗΤΑ 3η Ν.ΓΛΩΣΣΑ

ΕΝΟΤΗΤΑ 3^η ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

3.Α ΚΕΙΜΕΝΟ για την βιομηχανική ρύπανση (του Ν.Μολυβιάτη).

Είναι γνωστό ότι ο βασικότερος τομέας για την ανάπτυξη μιας χώρας –στις περισσότερες περιπτώσεις- είναι η βιομηχανία. Η χωρίς προγραμματισμό ανάπτυξή της, πέρα από την εξάντληση αποθεμάτων μεγάλης σημασίας, δημιούργησε τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα. Μόλυνση της ατμόσφαιρας, ρύπανση των νερών και του εδάφους, επικίνδυνα απόβλητα σε χωματερές είναι μερικά από αυτά.

Η στρατηγική που υπήρχε μεταπολεμικά, να χτίζονται βιομηχανίες μέσα ή κοντά στις πόλεις για να μειώνεται το κόστος μεταφοράς των εμπορευμάτων, έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα που δύσκολα μπορούν να λυθούν βραχυπρόθεσμα. Η μετεγκατάσταση βιομηχανιών σε χώρους επιλεγμένους απαιτεί πέρα από τεράστια ποσά προσεκτικό σχεδιασμό. Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν μονάδες που όχι απλώς ρυπαίνουν, αλλά και που σε περίπτωση ατυχήματος οι καταστροφές θα είναι μεγάλες. Το Σεβέζο στην Ιταλία, το Μποπάλ στην Ινδία και η Βασιλεία στην Ελβετία είναι τρεις περιπτώσεις που και ανθρώπινα θύματα υπήρξαν και δημιουργήθηκαν χιλιάδες περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Στην Ελλάδα σε τέσσερα βιομηχανικά ατυχήματα, οι εκρήξεις στη Σούδα της Κρήτης, της Jet Oil Θεσσαλονίκης, της Πετρόλα στην Ελευσίνα και η διαρροή τοξικών στα Λιπάσματα Δραπετσώνας, από καθαρή τύχη δε θρηνήσαμε μεγάλο αριθμό θυμάτων. Πάντα όμως θα 'ναι έτσι; Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως όχι. Είναι αλήθεια πως σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ξεκινήσει σοβαρή προσπάθεια στον τομέα αυτό.

Πρώτος στόχος είναι να ουσιαστικοποιηθεί ο διάλογος μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης -κρατών- και βιομηχάνων. Το δεύτερο βήμα είναι η μείωση δραστηριοτήτων σε κλάδους που προξενούν μεγάλη ρύπανση. Η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας θα πρέπει να περιλαμβάνει και την περιβαλλοντική διάσταση. Τα πρώτα βήματα έχουν γίνει, αλλά ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Οι καταναλωτές χρειάζονται μεγαλύτερη ενημέρωση για προϊόντα που αγοράζουν.

Αν ξέρουν λ.χ. ότι το Α προϊόν για να γίνει προξενεί ζημιά στο περιβάλλον, σίγουρα θα στραφούν σε άλλα αναγκάζοντας τις επιχειρήσεις να στραφούν με τη σειρά τους σε άλλες κατευθύνσεις. Πέρα απ' αυτά οι άδειες για νέες μονάδες και οι μελέτες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις (που είναι υποχρεωτικές) πρέπει να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Οι νέες τεχνολογίες μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά προς ένα καθαρό περιβάλλον. Οι απόψεις για μηδενική ανάπτυξη είναι ουτοπικές. Η βιομηχανία δεν αποτελεί μόνο μέρος του περιβαλλοντικού προβλήματος, αλλά ταυτόχρονα προϋπόθεση για την επίλυσή του.

3.Β ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ

►Με τον όρο περιγραφή εννοούμε την αναπαράσταση μέσω του λόγου χώρων, προσώπων, αντικειμένων, φαινομένων κ.λπ. Η περιγραφή ως είδος κειμένου συνδέεται με το χώρο.

►Η περιγραφή τοπίου[1]

•    Ακολουθεί πορεία από το γενικό στο ειδικό, από γενικές εικόνες σε λεπτομερειακές.

Οργανώνεται:

α. με βάση ένα σταθερό σημείο περιγραφής, όταν ο συγγραφέας μένει ακίνητος και από κεί περιγράφει το χώρο. β. με βάση την κίνηση προς ένα τέρμα (το σημείο περιγραφής δεν είναι σταθερό):

-    από μακριά πάμε κοντά

-    από βόρεια πάμε νότια κτλ.

-    από πάνω πάνω κάτω και το αντίστροφο.

Η επιλογή του υλικού μιας περιγραφής εξαρτάται:

•    από την οπτική γωνία, τη θέση δηλαδή αυτού που περιγράφει στο χώρο

•    από την ιδιαίτερη προσωπικότητα, το χαρακτήρα του

•    από τη σκοπιά που αντιμετωπίζει τα γεγονότα.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ

►Η γλώσσα της περιγραφής χαρακτηρίζεται από:

•    σαφήνεια, ακρίβεια

•    χρήση επιθέτων[2] (για σταθερές ιδιότητες) που προσδίδουν ζωντάνια και παραστατικότητα

•     κυριαρχία του ενεστώτα και εξακολουθητικών ρημάτων που δηλώνουν τη διάρκεια, τη μονιμότητα του αντικειμένου που περιγράφεται συχνή χρήση βοηθητικών ρημάτων (είμαι, έχω)

•     χρήση επιρρημάτων για προσωρινές ιδιότητες των περιγραφόμενων στοιχείων.

ΕΙΔΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ

► Περιγραφικά κείμενα[3] συναντάμε σε διάφορους τομείς:

-     στη λογοτεχνία, στην επιστήμη, στα σχολικά εγχειρίδια, στις εφημερίδες, σε πρακτικούς οδηγούς, σε διαφημίσεις, σε ενημερωτικά φυλλάδια, σε μικρές αγγελίες κτλ.

► Υπάρχουν διάφορα είδη περιγραφής, όπως:

-     τοπίου, προσώπου, αντικειμένου, κτιρίου, φυσικού φαινομένου, έργου τέχνης, συναισθηματικών καταστάσεων κτλ.

► Η περιγραφή διακρίνεται επίσης σε αντικειμενική και υποκειμενική.

α. Η αντικειμενική περιγραφή χρησιμοποιείται σε κείμενα πληροφοριακά

(π.χ. εγκυκλοπαίδειες, τεχνικά εγχειρίδια, ρεπορτάζ, δελτία καιρού κ.ά.). Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της είναι:

-     αυτός που περιγράφει αποφεύγει να αναμειχθεί προσωπικά ή να δηλώσει τη στάση του απέναντι σ' αυτό που περιγράφεται∙ γι' αυτό απ’ αυτό το είδος της περιγραφής απουσιάζουν τα σχόλια, η διατύπωση κάποιας γνώμης ή η έκφραση συναισθημάτων.

-     η κυριαρχία του γ' προσώπου και η παθητική σύνταξη.

β. Η υποκειμενική περιγραφή χρησιμοποιείται κυρίως στη λογοτεχνία. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της είναι:

-     η παρουσία του α' προσώπου, η χρήση ποιητικής γλώσσας, το έντονο προσωπικό-βιωματικό στοιχείο, η έκφραση συναισθημάτων ή η διατύπωση προσωπικών κρίσεων και σχολίων.

3.Γ ΑΦΗΓΗΣΗ

►Με τον όρο αφήγηση εννοούμε την προφορική ή γραπτή παρουσίαση ενός γεγονότος ή μιας σειράς γεγονότων πραγματικών είτε φανταστικών.

►Η αφήγηση οργανώνεται με άξονα το χρόνο, αλλά τα γεγονότα ή οι καταστάσεις που εξιστορούνται συνδέονται αιτιολογικά μεταξύ τους.

►Η αφήγηση στηρίζεται στην ακόλουθη δομή:

Α. Πληροφορίες για τους «πρωταγωνιστές/ήρωες», το χώρο, το χρόνο, την κατάσταση από την οποία ξεκινά η αφήγηση.

Β. Η εξέλιξη της αφήγησης και η έκβασή της.

Γ. Η λύση (το τέλος της ιστορίας) και η κρίση του αφηγητή για το νόημα της ιστορίας. Πολλές φορές η κρίση του αφηγητή μπορεί να συμπίπτει με τη λύση.

►Κύριος χρόνος της αφήγησης είναι ο αόριστος, που ως συνοπτικός χρόνος είναι κατάλληλος για να δηλωθεί η εξέλιξη, η αλλαγή που αναπαριστά η αφήγηση, αλλά χρησιμοποιείται και ο παρατατικός. Επίσης συχνά χρησιμοποιείται και ο ιστορικός ενεστώτας στη θέση του αορίστου, για να δοθεί ζωντάνια στην αφήγηση.

►Στην αφήγηση χρησιμοποιούνται συνδετικές λέξεις ή φράσεις που δείχνουν: α. τη χρονική σειρά των γεγονότων (π.χ. ύστερα, μετά, στη συνέχεια κ.λπ.)∙ β. την αιτιολογική σχέση μεταξύ τους (π.χ. επειδή, καθώς, αφού, ενώ, έτσι κ.λπ.).

► 

3.Γ.2 ΕΙΔΗ ΑΦΗΓΗΣΗΣ

►        Υπάρχουν τρία είδη αφήγησης:

α. Η μυθοπλαστική αφήγηση, στην οποία κυριαρχεί ο κόσμος της φαντασίας και του μύθου

β. Η ιστορική αφήγηση, η οποία συνδέεται με την παρουσίαση γεγονότων του πρόσφατου ή παλαιότερου παρελθόντος και συναντάται στην ιστορία.

γ. Η ρεαλιστική αφήγηση, η οποία συνδέεται με την παρουσίαση με σαφή και πειστικό τρόπο γεγονότων του παρόντος και η οποία συναντάται στις καθημερινές συζητήσεις, στα ρεπορτάζ των ειδήσεων κ.λ.π

►Περίληψη είναι η συμπύκνωση (η απόδοση με σύντομο τρόπο) του βασικού περιεχομένου ενός ευρύτερου κειμένου.

Στην περίληψη στόχος μας είναι να συγκρατήσουμε όλες τις βασικές πληροφορίες διαχωρίζοντας τα ουσιώδη (σημαντικά) στοιχεία από τα επουσιώδη (τα λιγότερο σημαντικά).

►        Η περίληψη μπορεί να λάβει πολλές μορφές. Μπορεί να είναι ο τίτλος ενός κειμένου, όπως επίσης και η σύντομη απόδοση του περιεχομένου ενός βιβλίου. Επίσης συναντάται σε ποικίλες περιπτώσεις της καθημερινής ζωής: σε τίτλους ειδήσεων, σε μικρές αγγελίες, σε διαφημίσεις, στα οπισθόφυλλα των βιβλίων, στη σύντομη απόδοση της υπόθεσης ενός θεατρικού έργου ή μιας κινηματογραφικής ταινίας κ.λπ.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ

►        Με την περίληψη:

-    Αναπτύσσουμε και ισχυροποιούμε την κριτική μας σκέψη, αφού, για να αποδώσουμε συνοπτικά ένα κείμενο, πρέπει να κατανοήσουμε το θέμα του (το νοηματικό του κέντρο) και να διαχωρίσουμε το αναγκαίο από το περιττό∙ αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή στην οποία καταιγιζόμαστε από πληροφορίες

-    εθιζόμαστε στη σύνταξη κειμένων που διακρίνονται από συνοχή και αλληλουχία νοημάτων

-    μαθαίνουμε να πληροφορούμε τους άλλους με λιτό και περιεκτικό τρόπο για το περιεχόμενο ενός κειμένου, γεγονός που ευνοεί τη μεταξύ μας επικοινωνία.

Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ

►Τα βασικά βήματα για τη συγγραφή περίληψης είναι:

α. Η προσεκτική ανάγνωση του κειμένου.

β. Ο εντοπισμός του θεματικού του κέντρου.

γ. Η μελέτη της δομής της παραγράφου του κειμένου και η υπογράμμιση των λέξεων-κλειδιών.

δ. Η γραφή σύντομων πλαγιότιτλων σε κάθε παράγραφο.

ε. Η γραφή της περίληψης[4]

3.Δ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ

Σε μια συζήτηση ή σ' ένα κείμενο, για να υποστηρίξουμε τις θέσεις ή για να αντικρούσουμε τις απόψεις των άλλων, χρησιμοποιούμε τα επιχειρήματα[5].

Η χρήση των επιχειρημάτων μάς βοηθάει:

α. να κατανοήσουμε ποιες θέσεις είναι ορθότερες ή πιο σημαντικές από άλλες β. να πείσουμε τους άλλους για την ορθότητα των θέσεων μας (στόχος μας δηλαδή είναι να μεταβάλουμε τη γνώμη και τη στάση του συνομιλητή μας απέναντι στο θέμα που συζητάμε).

►Δύο είδη επιχειρημάτων είναι:

α. τα επιχειρήματα διά μέσου παραδειγμάτων[u1]  (για τη στήριξη της θέσης μας χρησιμοποιούνται παραδείγματα, π.χ. από την ιστορία, την επιστήμη κ.λπ.)

β. τα επιχειρήματα με αιτίες[u2] .

Τα είδη αυτών των επιχειρημάτων χρησιμοποιούνται τόσο στις καθημερινές συζητήσεις όσο και σε επίσημα κείμενα, κυρίως στο χώρο των επιστημών.

ΔΟΜΗ ΤΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

►        Τα κείμενα στα οποία χρησιμοποιούνται επιχειρήματα μπορεί να έχουν την εξής δομή:

Α. Εισαγωγή: παρουσίαση της θέσης πάνω σ' ένα θέμα.

Β. Δεδομένα: χρήση επιχειρημάτων για τη στήριξη της θέσης.

Γ. Ανασκευή: αντίκρουση αντίθετων θέσεων - επιχειρημάτων.

Δ. Κατάληξη: τελική θέση - συμπέρασμα και προϋποθέσεις -  συνθήκες για να ισχύσει η θέση αυτή

► Όσον αφορά τη γλώσσα των επιχειρηματολογικών κειμένων παρατηρούμε: α. τη χρήση ρητορικών ερωτήσεων β. την επανάληψη στοιχείων δομής ή περιεχομένου γ. τη χρήση συνδετικών λέξεων ή φράσεων που:

-      δηλώνουν ανάλογη σημασία: επίσης, συνεπώς, φυσικά, με αποτέλεσμα κ.ά.

-      εκφράζουν πιθανότητα: μπορεί, ενδέχεται, είναι δυνατόν, πιστεύω, υποθέτω κ.ά.

-      που εκφράζουν δεοντολογία (κάτι που πρέπει να γίνει): πρέπει, χρειάζεται, κρίνεται απαραίτητο, επιτρέπεται κ.λ.π

3.Ε ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΛΥΤΡΟΠΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

►Στην εποχή μας λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης χρησιμοποιούνται πολύ συχνά πολυτροπικά κείμενα[6], κείμενα δηλαδή που εκτός από το λόγο χρησιμοποιούν και άλλους τρόπους έκφρασης και μεταφοράς ενός μηνύματος, όπως πίνακες, σχεδιαγράμματα, χάρτες και κυρίως εικόνες. Χωρίς αυτά τα στοιχεία τα κείμενα μερικές φορές δεν έχουν νόημα ή δε μεταφέρουν αποτελεσματικά το μήνυμα τους.

►Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ρόλος της εικόνας, καθώς:

-     άλλοτε συμπληρώνει το νόημα των λέξεων (ιδιαίτερα όταν το κείμενο μας δίνει πληροφορίες) κάνοντας έτσι πιο κατανοητό το μήνυμα για τον αναγνώστη,

-     άλλοτε ενισχύει το μήνυμα που επιδιώκει να μεταφέρει το κείμενο επηρεάζοντας συναισθηματικά το δέκτη (συνήθως σε διαφημίσεις ή αφίσες ευαισθητοποίησης σε κοινωνικά ζητήματα,

-     και άλλοτε κάνει απλώς πιο ελκυστικό το κείμενο.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Υπάρχει περίπτωση οι λέξεις απλώς να επεξηγούν την εικόνα, οπότε η εικόνα να παίζει τον κύριο ρόλο, ενώ το κείμενο βοηθητικό.

---

[1] Σε άλλα είδη περιγραφής (προσώπου, ζώου, αντικειμένου κ.λπ.), η οργάνωση της περιγραφής ακολουθεί μια πορεία από τα απλά στα σύνθετα ή από τα δευτερεύοντα στα κύρια-σημαντικά στοιχεία κτλ.

[2] Η χρήση των επιθέτων προσδίδει μεγαλύτερη ζωντάνια, παραστατικότητα αλλά και σαφήνεια στην περιγραφή και μας βοηθά να φανταστούμε πιο εύκολα και πιο λεπτομερειακά το αντικείμενο που περιγράφεται. Αντίθετα, η απουσία τους κάνει την περιγραφή όχι μόνο λιγότερο ανάγλυφη και παραστατική, αλλά και αόριστη και ασαφή, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον αναγνώστη. Επομένως, τα επίθετα δεν έχουν διακοσμητικό ρόλο, αλλά δίνουν ουσιαστικές πληροφορίες στον αναγνώστη.

[3] Τις περισσότερες φορές δε συναντάμε την περιγραφή μόνη της στο λόγο. Συνήθως αποτελεί μέρος μιας αφήγησης, που, όπως θα δούμε, οργανώνεται με άξονα το χρόνο.

[4] κατά την οποία πρέπει να δώσουμε προσοχή στα εξής σημεία: να ξεκινάμε με αναφορά στο κείμενο-συγγραφέα ή απευθείας/ να χρησιμοποιούμε τις κατάλληλες συνδετικές λέξεις ή φράσεις/ να αναφέρουμε την κύρια θέση και τις βασικές ιδέες του κειμένου/ να μη μιμούμαστε τη γλώσσα και το ύφος του συγγραφέα/ αλλά να προσπαθούμε να εκφραστούμε πρωτότυπα/ να χρησιμοποιούμε το κατάλληλο πληροφοριακό ύφος (τυπικό, απρόσωπο) και να μη σχολιάζουμε το κείμενο/ να εφαρμόζουμε σωστά τους γλωσσικούς κανόνες (ορθογραφία, σύνταξη, λεξιλόγιο κ.λπ.)/ να μην υπερβαίνουμε τον αριθμό των λέξεων που έχει οριστεί.

[5] ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ. Επιχείρημα είναι μια προσπάθεια, να παρουσιασθούν με τη βοήθεια προφορικού ή γραπτού λόγου, οι απόψεις μας για ένα θέμα ή πρόβλημα, οι οποίες καταλήγουν σ’ ένα αιτιολογημένο συμπέρασμα. Το επιχείρημα δεν είναι άθροισμα σκέψεων αλλά ένας λόγος λογικά διαρθρωμένος που περιέχει ένα βασικό νόημα. Είναι δηλαδή κείμενο που δεν παρέχει μόνο πληροφορίες, αλλά «επιχειρεί» να πείσει το δέκτη για την ορθότητα ή όχι μιας θέσης, μιας θεωρίας Η δομή του είναι ανάλογη με τη δομή της παραγράφου και δεν  πραγματεύεται άπειρα θέματα αλλά μόνο ένα.

[6] Η κατανόηση της πολυτροπικότητας μπορεί να μας βοηθήσει να χειριζόμαστε ικανοποιητικά την πληθώρα κειμένων που προσλαμβάνουμε καθημερινά από τον Τύπο, το Διαδίκτυο, τη διαφήμιση, την τηλεόραση, τις αφίσες αλλά και τα σχολικά βιβλία. Όλα αυτά τα κείμενα είναι πολύσημα (έχουν πολλά και όχι μόνο ένα νόημα) και, για να τα μελετήσουμε και να τα κατανοήσουμε σε βάθος, πρέπει να μάθουμε να εστιάζουμε όχι μόνο στα γλωσσικά του στοιχεία αλλά και στα μη γλωσσικά.

---

 [u1]Καμία εξουσία δεν κρατάει για πάντα. Όπως γνωρίζουμε , από την ιστορία όλες οι μεγάλες αυτοκρατορίες , η Ρωμαική, η Βυζαντινή, η Οθωμανική κάποτε κατέρρευσαν.

 [u2]Δεν είναι σωστός απέναντί μου, γιατί με αδίκησε και είπε πράγματα που με πρόσβαλαν.